Jeszcze jesienią zaczęło się nieco dziać .Najpierw przy pomocy przyjaciół z Zespołu zrujnowaliśmy część ogródka .  Rujnowanie polegało na rozbiorze ścieżek z kostki i usunięcia orzecha, co łatwe nie było. Ale Zespół to ludzie w bojach zaprawieni i nie obce im są czyny społeczne więc wyrwaliśmy chwastaJ Później wszystko zapadło w sen zimowy. Szukanie wykonawców to było preludium.  Boziuuuuu czego to ja nie usłyszałam…Że komin Agatki mnie zrujnuje. Że oczko trzeba zasypać, ryby wytruć albo zjeść. Że wjazd do bani. Że owszem , da się „bo droga pani wszystko się da ale będzie bardzo ciężko”. No do jasnej, przecież nikt nie obiecywał że będzie lekko ? No fakt- nie znam się na tym wcale. Ale jeśli człowiek który się zna mówi o hardcorze który GO czeka…no to może niech idzie uprawiać zboże? W każdym razie po ciężkich bojach – w drugim tygodniu marca Jedyni Panowie Którzy Nie Marudzili rozpoczęli działania.

Najpierw była wielka dziura /zastanawiałam się czy użyli koparki czy dynamitu ,ale sąsiedzi się nie skarżyli /

Potem zaczęło nabierać kształtu

Potem się pokazały kolorowe rurki /dobra nie zciemniam- człowiek na poziomie fundamentów już zaczyna przyswajać terminologię budowlańców. Kląć zawsze potrafiłam i to nie był problem;-) , ale te chude betony , zbrojenia etc po kilku nockach z projektem i słownikiem zaczęłam łapać;-)

Potem zalali kolorowe rurki i zrobili ścianki.. Ups sorry terminologia. To są MURY;-))

Potem był strop

Potem był deszcz i żaby ożyły w stawie .

Dzisiaj przywożą więźbę. 

Agatkowiczom - gwoli informacji.

Mam Agatkę II w lustrzanym odbiciu. Projekt mnie zauroczył i nie robiłam w nich praktycznie żadnych zmian. Jedyna zmiana to przełożenie okna z małego pokoju na dole z lewej strony domu na tył. Jestem przekonana ,że jest to wyjątkowo dobrze przemyślany , uroczy projekt domku. Od rozłożenia pomieszczeń do kolorystyki wszystko mi się w nim podoba. Dlatego starać się będę robić w nim tylko niezbędne minimum zmian. Nie jestem technikiem ,budowlańcem. Nie wiem jakie mam cegły czy pustaki, jakie zbrojenia.Moja odpowiedź jest niezmienna na takie pytania : wszystko mam takie jak było w projekcie. I tak chyba powinno być, jak się ktoś na tym zna , to czemu mam udowadniać/udawać mądrzejszą od niego?

hahhahaa .no tak. I naprawdę nie pracuje w tym biurze projektowym ;-)

Miłego dnia :-)

Prawie każdemu się to chyba kiedyś musiało zdarzyć, prawda? Na pewno każdemu , kto tu zagląda – tu i na inne fora ,gdzie ludzie z fascynacją opowiadają o bloczkach betonowych ,rusztowaniach ,stropach i tym podobnych rzeczach. Dla ludzi niezorientowanych – dopóki cię to nie dotyczy to słuchasz tego jak bezdzietny o walorach posiadania dzieci, niepływający o wyprawach morskich „Omegą” ;-),tudzież jak laski o szczuplejszych laskach. Po prostu kosmos.

Ale przychodzi moment że… siedzi sobie człek przy piwie i przy nowej czy starej miłości. Ma już swoje lata i czas by było może wynieść się z wielkiej płyty, zamieszkać razem ,uciec na wieś, móc kupić psa / hm czy ktoś z Was wybudował dom żeby móc kupić psa?)- motywację każdy ma inną. Efekt jest jeden. Budujemy! No więc i mnie „trafiło” zeszłego roku dokładnie w kwietniu. Projektu nie szukałam – on znalazł mnie , urzekł jak wszystkich Agatkowiczów.. przy czym metraż małej Agatki mnie dobijał. Pomysły na powiększenie domku były ...ale wtedy jakby w odpowiedzi na moje rozterki pojawiła się AGATKA II Zaklepana, kupiona ,wyczekana przyszła do mnie w wesołej zielonej teczce i papierkowej formie latem . Urzędologia zajęła mi czas do jesieni-  w listopadzie stałam się szczęśliwą posiadaczką prawomocnego pozwolenia na budowę.

HA!:-)

Kiedyś, kiedyś dostałam na urodziny od kolegi kartkę: Prostą kredką narysowana dziewczyna z warkoczykami która konewką podlewa domek –tak jak podlewa się kwiatek. Pod spodem napis „Ona tu zamieszka”

I tak się właśnie czuję.

Poniżej-ogródek gdzie powstanie Agatka.2011

/karteczkę wrzucę przy okazji. Mimo upływu czasu wisi na lodówce i przypomina o marzeniu/

..Obiecana karteczka